تعریف هر شخص از یک صدای خوب گیتار الکتریک متفاوت است و به همین دلیل نمی‌توان تنها یک امپ گیتار را به عنوان بهترین آمپلی فایر تاریخ انتخاب کرد. ما در این مقاله به شما خواهیم گفت کدام یک از آمپلی ‌فایرهای گیتار الکتریک جایگاه ویژه‌ای در تاریخ موسیقی دارند و تاریخچه مختصری از هر یک را با شما در میان می‌گذاریم. این شما و این ده مورد از بهترین امپ‌های تاریخ.

Vox AC30 Top Boost


دیک دنی، مهندس کمپانی Vox آمپلی فایر AC30 را زمانی طراحی کرد که هنک ماروین، گیتاریست گروه The Shadows از این موضوع گلایه داشت که آمپلی فایر Vox AC15 برای اجرای زنده در سالن‌ها بلندی صدای کافی ندارد. کمپانی Vox آمپلی فایر سی واتی AC30 را با دو کانال در سال 1958 معرفی کرد. در اواخر دهه 1960 یک کانال دیگر به این امپ اضافه و هر کانال به دو ورودی مجهز شد. این قابلیت موجب شد تا AC30 گین استیج بیشتری پیدا کرده و به کنترل‌های مجزای تربل و بیس برای هر کانال مجهز شود.
ویژگی Top Boost که فرکانس‌های بالا را برجسته می‌کرد، محبوبیت زیادی میان گیتاریست‌ها به دست آورد. صدای آمپلی فایر Vox AC30 یادآور موزیک‌های گروه بیتلز، گیتاریست گروه کویین، یعنی برایان مِی و همچنین نوازندگانی مانند تام پتی و پیتر باک است.

Fender 5E3 Deluxe


آمپلی فایر Fender Deluxe در سال 1948 معرفی شد و در آن زمان به واسطه صدای داینامیک، کامپرشن و اُور درایو غنی‌اش مورد تحسین قرار گرفت. این امپ در طول دهه‌های گذشته در مدل‌های مختلفی روانه بازار شده اما یکی از بهترین و پر طرفدارترین مدل‌های آن، مدل Tweed Deluxe 5e3 این است که بین سال‌های 1955 تا 1960 ساخته می‌شد. مدار این مدل نسبت به سایر مدل‌های 5E3 Deluxe در ولتاژهای بالاتری کار می‌کند و صدای خش‌دارتری را ارائه می‌دهد.
لامپ 6V6 که در این امپ استفاده شده، هارمونیک‌هایی غنی و گوش‌نواز ایجاد می‌کند. این امپ کلاسیک توسط گیتاریست‌های مطرحی مانند نیل یانگ، ریچ رابینسون، بیلی گیبنز و بسیاری گیتاریست‌های مطرح دیگر مورد استفاده قرار گرفته است.

Mesa/Boogie Dual Rectifier


کمپانی Mesa/Boogie (با تلفظ میسا بوگی) کارش را در دهه هفتاد میلادی شروع کرد و در آن زمان به واسطه امپ‌های کوچک اما قدرتمند سری Mark به شهرت رسید. با این حال در سال 1989 این کمپانی تصمیم گرفت مخاطبان جدیدی را جذب کند. نتیجه این تصمیم، تولید آمپلی فایرهای بزرگتر و قدرتمند Dual Rectifier و Triple Rectifier شد. از آن زمان تا بحال، امپ Dual Rectifier به یکی از محبوب‌ترین آمپلی ‌فایرهای راک تبدیل شده است. این امپ که توسط بنیان‌گذار برند Mesa یعنی رندال امیت طراحی شده، از دیودهای سیلیکونی استفاده می‌کند که لِول گین زیادی به امپ می‌دهند. 
آمپلی ‌فایر Dual Rectifier مخصوصا نزد گروه‌های هارد راک و متال به محبوبیت زیادی رسید؛ گروه‌هایی مانند متالیکا، تول، کورن، ساوندگاردن و فوفایترز علاقه  زیادی به این امپ نشان داده‌اند. در سال 2009 یک کانال اختصاصی کلین به این امپ اضافه شد تا با وجود سه کانال، سری Rectifier به یک امپ بسیار پرکاربرد و منعطف تبدیل شود.

Marshall JCM800


آمپلی‌فایر Marshall JCM800 در سال 1981 متولد شد. این امپ با ویژگی جدید Master Volume به گیتاریست‌ها اجازه می‌داد در ولوم پایین‌تر، صدای گیتار را به دیستورشن برسانند. همین موضوع باعث شد تا این امپ از برند مارشال مورد توجه گیتاریست‌های هارد راک و متال قرار بگیرد. اسلش، گیتاریست معروف گروه گانز اند روزز (Guns N’ Roses) علاقه زیادی به این امپ دارد.
محبوبیت  JCM800 به دهه هشتاد میلادی ختم نشد و این امپ در دهه‌های بعدی هم توانست جایگاهش را حفظ کند. گیتاریست‌هایی مانند آین مک کی از گروه Fugazi و تام مورلو از گروه Rage Against the Machine از طرفداران این امپ هستند.

Marshall 1959 Super Lead 100 Watt Plexi


آمپلی فایر 1959 Super Lead، موجب شکل گرفتن صدای موسیقی راک اند رول شد؛ افراد مطرحی مانند جیمی هندریکس و اریک کلپتون از این امپ استفاده می‌کرده‌اند.1959 Super Lead  در سال 1965 معرفی شد (برخلاف چیزی که از نامش انتظار می‌رود). این امپ دارای چهار ورودی، دو کانال و قدرت 100 واتی بود. شما می‌توانید این امپ را در ویدیوهای اجرای معروف جیمی هندریکس در وود استاک مشاهده کنید. از زمانی که جیمی هندریکس به 1959 Super Lead علاقه نشان داد، محبوبیت این امپ افزایش پیدا کرد و حالا جایگاهی همیشگی در تاریخ موسیقی راک دارد.

Roland JC-120


معمولا گیتاریست‌های حرفه‌ای طرفدار پر و پا قرص آمپلی فایرهای لامپی یا اصطلاحا تیوب هستند؛ کمتر پیش می‌آید که یک امپ سالید استیت بتواند نظر این گیتاریست‌ها را جلب کند. با این‌حال Roland JC-120 با صدای فوق‌العاده‌اش به یکی از محبوب‌ترین امپ‌های تاریخ تبدیل شده است. Roland JC-120 در سال 1975 معرفی شد و به قدرت 30 واتی و افکت کورس Dimensional Space مجهز شده بود.
این امپ دارای دو اسپیکر 12 اینچی و دو پاور امپ است که تمام پتانسیل اسپیکر را آزاد کرده و صدای کلین بسیار جذابی را تولید می‌کنند. در نتیجه، آمپلی فایر Roland JC-120 نزد گیتاریست‌هایی مانند اندی سامرز، رابرت اسمیت و جانی مار به محبوبیت رسید.

Peavey 5150

معروف‌ترین آمپلی فایر برند Peavey، مدل 5150 است که در نتیجه همکاری Peavey با ادی ون هیلن طراحی شده است. این امپ که در سال 1992 وارد بازار شد، دارای دو کانال، قدرت 120 وات و طراحی تمام تیوب است. کانال لید این امپ صدایی پرخاشگرانه دارد و موجب شد تا موج جدیدی از تُن‌ high-gain گیتار در اوایل دهه نود میلادی پدیدار شود.
از آنجایی که ادی ون هیلن و Peavey در سال 2004 قطع همکاری کردند، نام این امپ به Peavey 6505 تغییر پیدا کرد. این آمپلی فایر نزد گروه‌های متال مدرن مانند Chimaira، August Burns Red، All That Remains و... محبوبیت بالایی دارد.

Fender Twin Reverb


منظور ما امپ‌های Twin Reverb ساخته شده بین سال‌های 1965 تا 1967 است. در دهه‌های گذشته، این آمپلی فایرهای پرطرفدار توسط بسیاری از گیتاریست‌های مطرح استفاده شده‌اند، از استیوی ری وان گرفته تا جانی مار و جک وایت.
Fender Twin Reverb به عنوان آمپلی فایری شناخته می‌شود که برای گیتاریست‌هایی که به دنبال صدای کلین هستند مناسب است. این امپ مخصوصا به واسطه خصوصیات صوتی اسپرینگ ریوربی که در آن استفاده شده شهرت دارد.
جیمز برتون بهترین تعریف را از این امپ ارائه داده است، او می‌گوید: "این که بتوانید گیتار الکتریک‌تان را به یک امپ متصل کنید و صدای خوبی از آن بگیرید، مهمترین چیز است. امپی که من از آن بسیار لذت می‌برم، Fender ’65 Twin Reverb است. این امپ تمام چیزی که برای اجرای زنده نیاز دارید را به شما ارائه می‌دهد و البته صدای فوق‌العاده‌ای دارد. من هنگام استفاده از این امپ خیلی از پدال استفاده نمی‌کنم، چرا که صدای خودش را دوست دارم".
1965 سالی بود که کمپانی فندر به CBS فروخته شد. این تغییر به نفع گیتارهای فندر تمام نشد، اما امپ‌های فندر از تاثیرات این تغییر در امان ماندند. فندر همین حالا هم نسخه جدیدی از 1965 Twin را در بازار دارد.

Fender Bassman


لیست موزیسین‌هایی که عاشق آمپلی فایرهای  Fender Bassmanهستند، نامحدود است؛ مخصوصا مدل‌هایی که بین سال‌های 1957 تا 1960 عرضه شدند، از محبوبیت خاصی برخوردار هستند. اریک کلپتون، بادی گای، مایک بلوم فیلد و بسیاری از گیتاریست‌های مطرح دیگر علاقه زیادی به Fender Bassman دارند. بسیاری از تحلیلگران حرفه‌ای صنعت موسیقی هم این امپ را بهترین امپ تمام تاریخ می‌دانند.
فندر آمپلی فایر Bassman را در سال 1952 معرفی کرد و همان‌طور که از نامش پیداست، این امپ ابتدا برای گیتار بیس طراحی شده بود. با این‌حال نوازندگان گیتار الکتریک خیلی زود متوجه شدند که این امپ عملکرد فوق‌العاده‌ای در ترکیب با گیتار الکتریک و هارمونیکا دارد. فندر متوجه این موضوع شد و دیگر Bassman را به عنوان آمپلی فایری که تنها برای گیتار بیس مناسب است، تبلیغ نکرد.
این آمپلی فایر، قدرتمند و به تاچ نوازنده بسیار حساس است. Bassman صدای فوق‌العاده زیبایی را در تمام طیف فرکانسی تولید می‌کند و در صورتی که ولوم آن را روی حالت کم یا متوسط قرار دهید، هارمونیک‌های غنی و گوش‌نوازی را از آن خواهید شنید. اگر هم ولوم آن را بالا ببرید، دیستورشن شیرینی را از آن خواهید گرفت. این امپ در ترکیب با برخی گیتارها مانند استراتوکستر صدایی جادویی به شما می‌دهد.

Hiwatt DR103


شکی نیست که برندهای Marshall و Vox صدای راک انگلیسی را در دهه‌های شصت و هفتاد میلادی شکل دادند، اما این موضوع نباید موجب شود که ما آمپلی فایر Hiwatt DR103 را فراموش کنیم. اگرچه شهرت این امپ بیشتر با گیتاریست گروه Who یعنی Pete Townshend گره خورده، اما گیتاریست‌هایی مانند دیوید گیلمور هم به این امپ بسیار علاقه‌مند هستند. ظاهر DR103 کمی شبیه به امپ‌های مارشال است، اما صدای آن هیچ شباهتی به مدل‌های مارشال ندارد؛ دلیلش این است که امپ DR103 به شکل کاملا متفاوتی طراحی شده است. این امپ صدای بلندتری از امپ‌های مارشال دارد و می‌تواند در ولوم‌های بالا، صدای کلین‌تری را ارائه دهد. گیتار زدن با یک امپ Hiwatt در ولوم بالا، تجربه‌ای لذت‌بخش است.
در طراحی امپ Hiwatt DR103 از چهار پاور تیوب EL-34 و چهار تیوب پری امپ 12AX7 استفاده شده است. ترانسفورماتورهای این امپ هم به شکلی تنظیم شده‌اند که کاربر بتواند متناسب با کشوری که در آن به اجرا می‌پردازد، از ولتاژهای مختلف استفاده کند.